We współczesnej motoryzacji poduszki bezpieczeństwa używane są w wielu miejscach kabiny i napełniają się w różny sposób — tak, by jak najlepiej ochronić różne części ciała pasażera oraz kierującego. Podczas gdy jeszcze kilkanaście lat temu standardem była czołowa poduszka kierowcy, której towarzyszyła co najwyżej druga dla pasażera, dziś już nawet najmniejsza skoda citigo wyposażona jest w cztery airbagi, a wybrane modele czeskiej marki mogą ich mieć nawet dziewięć.

Z czasem po poduszkach znajdujących się naprzeciwko kierowcy i siedzącego z przodu pasażera pojawiły się rozwijane z podsufitki kurtyny gazowe zakrywające cały obszar bocznych szyb samochodu — chroniące osoby w środku przed uderzeniami i odłamkami lub przed wypadnięciem przez okno. Użytkownicy współczesnych modeli wspomnianej Skody mogą liczyć także na pomoc poduszek bocznych z przodu i z tyłu, chroniących rejon bioder i klatki piersiowej.

Kolejnym z wynalazków jest poduszka kolanowa kierowcy — jej cel to ochrona kolan kierowcy w trakcie zderzenia czołowego. Ma ona też pozytywny wpływ na ustalenie odpowiedniej pozycji bioder i całego tułowia w momencie ekstremalnych przeciążeń.

Dziś wnętrza samochodów projektowane są tak, aby w momencie zderzenia gwarantowały "miękkie lądowanie" nie tylko wskutek bezwładnego ruchu ciała do przodu, ale i do tyłu — w niektórych modelach stosowane są zagłówki typu WOKS, chroniące przed urazami szyjnego odcinka kręgosłupa.

By efektywnie działać i móc pomieścić się w konstrukcji samochodu, poduszka powietrzna posiada trzy elementy: samą poduszkę, wykonaną z tkaniny nylonowo-bawełnianej lub poliamidowej, jednostkę sterującą działającą jako układ uaktywniający oraz generator gazu, aktywowany zapalnikiem. O aktywacji poduszki decyduje jednostka sterująca, która nieustannie zbiera szereg informacji z wielu czujników różnego rodzaju (akcelerometrów, czujników nacisku i ciśnienia, czujników dźwięku, czujników układu hamulcowego).  
  
Poduszka z kolei czeka zwinięta w specjalny sposób — skryta za cienką warstwą plastiku, który w momencie uruchomienia rozrywa się wzdłuż zaprojektowanych linii. Poduszka napełnia się gazem w czasie zaledwie 20-30 milisekund.
   
Sama reakcja jednostki sterującej i jej decyzja o wyzwoleniu poduszki następuje w przeciągu 15-30 milisekund. Dzięki temu wspomniany układ jest w stanie błyskawicznie zareagować na wszelkie sytuacje drogowe i przygotować pasażerów do zdarzeń, które dopiero za ułamek sekundy mają nadejść — cały proces od pierwszego kontaktu do wypełnienia poduszki zajmuje sześć do ośmiu setnych części sekundy.

Gdy kierowca bądź pasażer zanurza się w poduszce, wypełniający ją gaz uchodzi w kontrolowany sposób przez otwory w poszyciu.
Przy wszystkich zaletach poduszek bezpieczeństwa trzeba pamiętać, że dla ratowania życia airbagi mogą działać w bezkompromisowy sposób: zdarzają się przypadki, że — aby uchronić pasażera przed poważniejszymi konsekwencjami zdrowotnymi — poduszka bezpieczeństwa złamie nos, uszkodzi słuch albo podbije oko.

Dlatego trzeba pamiętać o kilku podstawowych zasadach bezpieczeństwa:
• odpowiednia pozycja za kierownicą (wiele osób jeździ z oparciem fotela zbyt odchylonym do tyłu, co może prowadzić do rozległych obrażeń ciała w trakcie wypadku wskutek dużego przeciążenia – szczególnie dużą krzywdę czyniąc kręgosłupowi. Dodatkowo, siedząc zbyt blisko kierownicy narażamy się na większe obrażenia klatki piersiowej);

• jazda w okularach (niedawne badania wykazały, że osoby jadące w okularach podczas zderzeń z aktywowanymi poduszkami powietrznymi co prawda mogą być pewne, że rozbijające się szkło nie doprowadzi do poważniejszych uszkodzeń oczu bądź twarzy, ale nieuchronną konsekwencją są skaleczenia skóry i gałek ocznych. Z drugiej strony – badania dowodzą także, że osoby nienoszące okularów są bardziej narażone na urazy wywołane środkami chemicznymi znajdującymi się w poduszce);

• jazda z dzieckiem w foteliku na przednim siedzeniu (na fotelu pasażera z przodu można przewozić małe dziecko w foteliku umieszczonym tyłem do kierunku jazdy, ale niezbędne jest w takim przypadku wyłączenie poduszki czołowej); jeśli dziecko przewozimy na fotelu pasażera z przodu — przodem do kierunku jazdy, należy odsunąć dziecko do tyłu, lecz poduszkę pozostawić aktywną, żeby po wybuchu zasłoniła przednią szybę przed wpadnięciem czegokolwiek do środka, chroniąc w ten sposób dziecko.