W latach 70-tych ubiegłego wieku Volkswagen oraz Daimler-Benz otrzymały zadanie opracowania prototypu nowego samochodu terenowego z napędem na cztery koła, który byłby przeznaczony dla armii. W 1977 roku przetarg został rozstrzygnięty na korzyść Volkswagena. Trzy lata później auto to wygrało słynny Rajd Paryż-Dakar. 
VW Iltis o numerze startowym 137 kierowany był przez Fredry'ego Kottulinsky'ego. Do dziś auto zachowało się w oryginalnym stanie i można je zobaczyć w Auto Muzeum Volkswagen w Wolfsburgu.


Produkcją samochodu zajęła się należąca do koncernu Volkswagen firma Audi. Jego cechą charakterystyczną była długa, a zarazem pochyła pokrywa komory silnika. Jego dach pokrywała brezentowa opończa, którą w razie potrzeby można było zdjąć. 
Patrząc na nominalne osiągi samochodu trudno uwierzyć, że mógł on zwyciężyć. Silnik o pojemności 1,7 litra osiągał moc 75 KM przy 5 tys. obr./min. i pochodził z cywilnego volkswagena passata. Pozwalał on rozwinąć pojazdowi maksymalną prędkość 130 km/h. Resory piórowe razem z hamulcami bębnowymi również nie wzbudzają dziś zachwytu. Samochód dysponował jednak napędem na cztery koła z blokadą mechanizmu różnicowego na obie osie. Z doświadczeń rajdu mogli niedługo potem korzystać kierowcy modeli VW wyposażonych w system syncro.

W rajdzie wystartowało w sumie 116 samochodów, z czego do celu dojechało 51. Wśród nich cztery załogi VW, które zajęły oprócz pierwszego, także drugie, czwarte i dziewiąte miejsce. 10 tys. kilometrową trasę uczestnicy pokonali w 23 dni przejeżdżając przez Francję, Algierię, Mali, Niger, dzisiejsze tereny Burkina Faso, Mauretanię oraz Senegal.