Już trzydzieści lat minęło od premiery ferrari testarossa (wł. czerwona głowa), najszybszego wówczas, seryjnego auta świata. Bolid w kształcie klina osiągał 290 km/h. Było to superauto mające zacięcie turystyczne. Świadczyły o tym udogodnienia, jakich do tej pory wiele sportowych aut nie było wyposażonych.
Wolnossący silnik V 12 o pojemności niemal pięciu litrów i mocy 390 KM umieszczono wzdłużnie przed tylną osią. Od zera do setki auto przyspieszało w 5,7 sekund. Charakterystyczne dla wyglądu tego kultowego samochodu były boczne wloty powietrza do dwóch chłodnic niczym w bolidzie F1. Między innymi to rozwiązanie sprawiało, że auto w swoim czasie było nie tylko najszybsze, ale i najszersze. Na wysokości tylnych nadkoli mierzyło prawie dwa metry.
Nadwozie w dużej części zostało wykonane z aluminium, natomiast w środku nie brakowało skóry, którą obito dwa wygodne fotele regulowane elektronicznie.
Dane techniczne:
• poj. silnika: 4942 cm sześc.;
• moc maks.: 390 KM przy 6300 obr./min;
• maks. moment obrotowy: 490 Nm przy 4500 obr./min;
• skrzynia biegów: ręczna, 5-biegowa;
• masa: 1506 kg;
• prędkość maks.: 290 km/h.
Komentarze (0)
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez